MONS

MONS
MONS
a Statio bis diserte in Dacis nominatus: non quia montana Dacia: sed ἑνικῶς et unum Montem duntaxat appellitando Poeta adspicit, ad ridendam et miri stuporis superstitionem Dacorum: quibus Sacerdos in monte quopiam Deus habebatur et mons ipse Sacer.
Vide Strab. l. 7. Praeterea Cappadocibus Mons pro Deo fuit. Tyrius Maximus: Ο῎ρος Καππαδοκίας καὶ Θεὸς, καὶ ὅρκος, καὶ αγαλμα. Lloydius. Sed et post Cristianam Religionem receptam, aliquas veteris superstitionis reliquias Maiorumnostrorum animis inhaesisse, francisque, qui cum Alamannis colles et lucos ac arbores Deorum numerô duxerant, etiam Montes collesque placuisse; quos quoniam aliter venerari non poterant, varias ac plerumque magnificis titulis ac cognominibus honoraverint, ait Valelius: additque haud facile dictu esse, quam ingeniosi fuerint in excogitandis vocabulis Maiores, cum Galli, tum Franci, et quan opere in variandis, ut olim dunorum et podiorum, sic postea Montium cognominibus luserint, vide eum Notit. Gall. et hîc infra. Antiquitus vero Montes etiam Heroum fuêre domicilia; arboribus nimirum tecti. Ovidius Met.l. 12. Fab. 4. de Nuptiis Pirithoi.
Duxerat Hippodamen audaci Ixione natus,
Nubigenasque feros positis ex ordine mensis,
Arboribus tecto discumbere iusser at antrô.
Vide Casp. Barthium Animadversion ad Stat. Theb. l. 4. v. 141. Iisdem in sepulchra placuisse, supra diximus, ubi de cadaverum Cura, Defunctis etc. Porro Montibus pedes, pectora, capita, latera, gremia, frontes, dorsum, supercilia; et nihil fere non humani corporis tribuere Poetas, notum. Gratius Cynegetico,
—— ruptoque e pectore montis
Venit ovans Austris et inulto vertice flamma.
Hegesinus apud Pausan. l. 10.
Α῎σκρην ἥθ᾿ Ε῾λικῶνος ἔχει πόδα πιδακόεντα.
Dionysiu Periegetes,
—— κεῖται ὑπὸ ξαςθέης πόδας Ι῎δης etc.
Quam in rem Vide Casp. Bartlrium Animadversion. ad Stat. Theb. l. 1. v. 331. et prolixius ad Claudian. ut et infra aliquid voce Montes. Vocis originem quod attinet, nonnulli a monendo eam arcessunt, alii a movendo. Et certe Principum pericula per montium motum portendi, scholiastes sit Statii ad Theb. l. 3. v. 34.
—— ubi primum maxima Thetis
Impulit Eoo cunctantem Hyperiona ponto,
Ima flagellatis, signum lugubre malorum,
Ponderibus trepidavit humus, motusque Cithaeron
Antiquas dedit ire nives ——
Quibus paria apud Poetas alios et HIstoricos. A manendo tamen, μένω, dictum mavult Montem Scaliger, unde μόνος, et mons, Poetices l. 3. c. 90. Vide quoque infra Montes, it. Vulcanus. De Mon. tium catena magna vide ibid. ut et supra voce Alpes.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • Mons — Mons …   Deutsch Wikipedia

  • mons — (mons ) s. m. Abréviation du mot monsieur, qui est familière ou méprisante. •   Le fils de Sommery n avait pas honte de dire devant des gens qui avaient au moins le sens commun : le pauvre mons Turenne me disait...., SAINT SIMON 71, 171. •   Nous …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • MONS — Principale ville (93 000 hab., estimation de 1993) du district industriel du Borinage et chef lieu de la province de Hainaut, en Belgique. Mons est un important centre administratif et juridique. L’étymologie trahit le caractère montueux du site …   Encyclopédie Universelle

  • mons — from L. mons (pl. montes) mountain (see MOUNT (Cf. mount) (n.)); used in English in various anatomical senses, especially mons Veneris mountains of Love, fleshy eminence atop the vaginal opening, 1690s; often mons for short …   Etymology dictionary

  • Mons — es un ciudad de la provincia Belga de Hainaut de la cual es capital. Situada cerca de la frontera con Francia es el centro del distrito de Borinage, el antiguo centro minero del país. La ciudad fue escenario de un asedio por parte de las tropas… …   Enciclopedia Universal

  • mons — [mänz] n. pl. montes [män′tēz΄] [ModL < L, hill, MOUNT1] 1. MONS PUBIS 2. MONS VENERIS …   English World dictionary

  • Mons [3] — Mons 1) Fräulein von M., seit 1699 Maitresse Peters des Großen, wurde 1706 vom Fürsten Mentschikow gestürzt, um der nachmaligen Kaiserin Katharina Raum zu machen, u. nach Sibirien geschickt, indeß 1720 auf Bitten des Kammerherrn v. Mons, ihres… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Mons [2] — Mons (spr. mongs, fläm. Bergen), Hauptstadt der belg. Provinz Hennegau, an der Trouille und Knotenpunkt der Staatsbahnlinien Brüssel Quiévrain, Denderleeuw M., Manage M., Charleroy M., der Eisenbahn M. Hautmont (Paris) und der Nebenbahnen M.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Mons — das; <nach der Stadt Mons in Belgien> unterste Stufe des ↑Paläozäns (Geol.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • Mons — Mons1 [mōns′] city in SW Belgium: pop. 92,000 Mons2 abbrev. Monsieur …   English World dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”